„Jak trudno żegnać kogoś, kto jeszcze mógł być z Nami…”

św. Jan

Imieniny Andrzeja, 30 listopada 2020 roku. O godz. 10.30 otrzymałem telefoniczną, bardzo smutną wiadomość: Andrzej Topczyj zmarł. Wiadomość smutna, płaczliwa jak ten listopadowy, dżdżysty dzień. Myśli zakotłowały, przed oczyma stanęła cała nasza długoletnia znajomość, spotkania Klubu Inteligencji Twórczej i nie tylko, dyskusje o sztuce, życiu, przemijaniu.

Jestem to winny Andrzejowi i chcę przypomnieć genezę powstania i działalność Klubu Inteligencji Twórczej. Klub ten powstał z inicjatywy mojej i Andrzeja w 1999 roku. Jest to grono przyjaciół, których połączyła atencja do sztuki i potrzeba wymiany słów, obrazów, tonów, a także często myśli. Powstał także po to, aby zainteresować zwykłych zjadaczy hamburgerów dziedzictwem kulturalnym Biecza, Pogórza, Polski i Europy. Spotkania klubowe odbywały się najpierw w piwnicach Domu Zbója Becza, w Muzeum Ziemi Bieckiej, Bibliotece, a od 2003 roku w piwnicach pod ratuszem. Były one połączeniem benefisu artystów i osób zasłużonych dla Biecza, wernisażu prac plastycznych, kabaretu i wieczoru muzycznego. Intencją założycieli było zorganizowanie platformy wymiany doświadczeń artystycznych, umacnianie tożsamości lokalnej i promowanie tysiącletniej spuścizny historycznej Biecza.

Andrzej Topczyj był Dyrektorem Artystycznym Klubu Inteligencji Twórczej. Był pomysłodawcą oryginalnej nazwy naszego Klubu, hymnu klubowego i autorem większości scenariuszy naszych spotkań.

Z wdzięcznością myślę o ś.p. pamięci Andrzeju – Przyjacielu, Człowieku wielkim swoją skromnością i życzliwością, poecie, bieckim patriocie aż do bólu i animatorze kultury.

Krótkie wspomnienie Przyjaciela kończę cytatem Jego wiersza pt. ”Wyświetlenie”

z tomiku „W stronę ulicy Parkowej”:

„Biecz znowu żegnał swojego rycerza,

A z chóru płynęła przejmująca wielogłosowa

Cisza”.

Dyrektor Generalny

Klubu Inteligencji Twórczej

Zbigniew Kurasz